څلورمه برخه *    *    * د سمڅې په خوله کې دوو ولاړو مسلح بلوڅو پر خپلو سينو لاسونه کېښودل.   شهسوار وويل: _ميرويس خانه! سمڅې ته ور کښته کېږو! په سمڅه کې تياره وه، ميرويس خان او ملګري يې ودرېدل. شهسوار چيغه کړه! _يو څه راوړئ! د سمڅې په خوله کې سره رڼا را وګرځېده،…

درېيمه برخه *    *    * يوه اونۍ وروسته دوه عسکر راغلل، آهنګر يې جنګي کلا ته بوت. په يوه لويه کوټه کې يې کېناوه، عسکر ووتل، آهنګر لړزې اخيستی و. شېبه وروسته چای ورته راغی، د آهنګر د زړه دربا ورو شوه. وخت ووت، آهنګر ځړېدلی سر ناست و. دروازه خلاصه شوه، کوټې ته دوه…

دوهمه برخه *    *    * لس کلن ماشوم راغی، د خپل پلار تر څنګ کېناست، په خوابدي غږ يې وويل: _ابا! د آس پښه ماته شوه. ميرويس خان ور وکتل، ماشوم د لرګي آس ورته نيولی و. ميرويس خان مات انار په لوښي کې کېښود، آس يې ور واخيست. ماشوم وويل: _ابا!  حسين ماته کړه.…

د افغانستان د تکړه ناول لیکوال نصیر احمد احمدي وروستی ناول (نیکه) په ۱۳ برخو کې د تاند لوستونکو ته وړاندې کېږي. لومړۍ برخه د ډول غږ يودم ودرېد، د نارينه وو غوړې څڼې د دوی پر خولو شويو ټنډو راکښته شوې، ښځو چېغې کړې، ماشومانو کورونو ته منډه واخيسته. د اتڼ ګرده داېره ماته…

بسم الله الرحمن الرحيم د ښاغلي عمر ټول ناول دلته یو ځای لوستی او یا چاپ کولی شئ. —————————- – يره موجيزه دې وکړه پروفيسر صيب. ټول خلک زړېږي، زه بېرته ځوانېږم. سرمحقق شريف دا وويل او له موسکا سره يې د زنې اوږده کنده کش شوه. لکه مريد د سپينږيري په لاس راپرېوت. نظر…

لسمه او وروستۍ برخه سړي د طوطي پټو سترګو ته ور پو کړل،  په خوند يې وويل: _راځه، نن به په پوڅکيو پسې وګرځو. د باندې ووت، اسمان برګ و، په ونو کې رنګارنګ مرغۍ چوڼېدې…. غره ته وخوت، په تګ کې يې د ونو بېخونو ته کتل… يو ځای کېناست، يوه توره وړه پوڅکۍ…

نهمه برخه د سنبلې په اخېر کې د ليرې غره څوکه سپينه شوه، شپه به سړه وه، خو د اېږ پوستکي يخنۍ  ته نه ورکولو. مياشت وروسته مې د جونګړې په دېوال کې دودکش وايست،غولی مې وکېنده، دوه لغمه مې جوړ کړل، د غره هوارې ډبرې مې پرې کېښودې، زرو کاګل کړه، ګلالۍ تاوخانه جوړه…

شريف چې کوټې ته ننوت نجيبه بيا په ټليفون کې غږېدله. د مخ تور خال يې پيکه ښکارېده. هغې وويل: – وروره! مالې ته خو يې انډيوال. ته بايد کومک وکې! بختيار د پوليسو د حوزې په انګړ کې قدمونه واخېستل: – صيي شو! زه به امدا اوس د ظفر سره وغږېږم. – خير ويسې!…